محمد جواد شجریان / سیامک شجریانمحمد علی : سلام دوستان و همراهان عزیز تصنیفی در گوشه های زابل ، مویه و مخالف سه گاه و تقدیمتون میکنم با نامِ زهره این تصنیف و حتما در گذشته با صدای داریوش رفیعی عزیز شنیدید این بار این کار بسیار زیبا رو با صدای برادر استاد شجریان محمد جواد شجریان ( سیامک ) قرار میدم تمپو یا همون سرعت اجرای این تصنیف از اجرای اصلی اون با صدای داریوش رفیعی عزیز بالاتره .

 دانلود تصنیف

یاد از آن روزی که بودی زهره یار من  /  دور از چشم رقیبان درکنار من
حالیا خالیست جایت ای نگار من / در شام تار من آخر کجائی زهره
یاد داری زهره آن روزی که در صحرا  /  دست اندر دست هم گردش کنان تنها
راه می رفتیم و در بین شقایقها  /  بود عالم, مارا  لطف و صفایی زهره
بود هنگام غروب آن روز افق زیبا  /  ایستادیم از برای دیدنش آنجا
تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را  /  گفتیم و گفتن ها بس رازهایی زهره
چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم  /  سرد گشتی و نمودی این چنین خوارم
خود نکردی فکر آخر نازنین یارم  /  من هم چو تو دارم  /  آخر خدائی زهره

اي باد صبا بهر خدا بوي که داري  /   حبيبم بوي که داري
اين بوي خوش از سلسله موي که داري  /   جانم جانم موي که داري  /  حبيبم موي که داري
 خرم شده بستان ز تو اي باد بهاري  /   اين خرمي از روي که و بوي  که داري
 بوي که داري  /   اي عزيز بوي که داري
آي اي کاش بدانستم يک آرزوي دل  /   تا خود تو به دل آرزوي روي که داري
 تا خود  تو به دل آرزوي روي که داري  /   جانم جانم روي که داري  /   عزيزم روي که داري
 ما روي دل از جمله جهان سوي تو داريم  /   تو روي  تو روي دل  قبله جان سوي که داري
 عزيزم سوي که داري  حبيبم سوي که داري
 گرديده مؤيد  گرديده مؤيد ز چه فکر تو پريشان  /   در سر مگر انديشه  گيسوي که داري
 در سر مگر انديشه  گيسوي که داري که داري

دیگر خوانندگان : داریوش رفیعی، حسین قوامی، کورس سرهنگ زاده/ دستگاه: سه گاه گوشه های زابل مویه و مخالف

سرودۀ زهره را گاهی از آن جهانگیر فضلی نیز می دانند که اشتباه است. بنابه گفتۀ بدیع زاده که دوستی دیرینه ای با رئیسی داشت، این سروده، بدون کوچک ترین دگرشی، وابسته به نوا هایی است که دست کم هشتاد سال پیش می خواندند

این سروده و آهنگ را پیش از اینکه رفیعی بخواند، چندین بار زنده یاد قوامی در برنامۀ ارتش با ارکستر مجید وفادار اجرا کرده بود